1) Porządek celebracji w cerkwi lubelskiej w najbliższym tygodniu:
18.I.2016 (poniedziałek) - 18.00 Wielkie Powieczerze z Litią (wigilia Teofanii)
(UWAGA! W tym dniu obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych!)
19.I.2016 (wtorek) - 18.00 Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma z Wielkim Poświęceniem Wody (święto Teofanii czyli Jordan - wprowadzenie i teksty części zmiennych Liturgii ze strony śp. o. archim. Romana Piętki MIC znajdują się pod ogłoszeniami)
24.I.2016 (niedziela) - 10.00 Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma
2) Jak co roku, w dniu liturgicznego wspomnienia Męczenników Podlaskich z Pratulina (23 stycznia), celebrowana będzie Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma w dawnej katedrze greckokatolickiej w Chełmie (obecnie Bazylika Narodzenia NMP). W tym roku wyjątkowo o 16.00.
ZAPRASZAMY - Chełm, Lubelska 2, sobota 23.I.2016, godz. 16.00. Odjazd busa spod Seminarium Duchownego (Lublin, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 6) o 14.30 - są jeszcze wolne miejsca.
3) Do skrzynki świeczkowej i na tacę zebrano dziś 277 zł. 90 gr. Zatem suma kolekt z br. zwiększyła się do 828 zł. 55 gr. Wydatków z gotówki na razie nie było. Na subkonto wpłacono w br. 600 zł (opłata 3 zł. 50 gr.).
4) Przychód ze sprzedaży świec CARITAS wyniósł 5 zł., ogólna suma wzrosła zatem do 291 zł.
5 WIGILIA TEOFANII. - Świętych męczenników TEOPEMPTA i TEONASA i św. SYNKLETYKI.
Święci męczennicy Teopempt ((Theopemptos, posłany przez Boga gr) i Teonas (Theonās, boży rozum gr) cierpieli męczarnie w Nikomedii w roku 303. Pierwszy był tam biskupem za Dioklecjana (284-305). Sprzeciwiając się oddawaniu czci bożkom, bronił wiary w Chrystusa. Przyprowadzony przed cesarza, nie wypełnił polecenia oddania czci Apollonowi. Wrzucono go do rozpalonego pieca, lecz moc boża zachowała go przy życiu. Cesarz nocą z oddziałem wojska podszedł do pieca i spostrzegł, że Święty jest rzeczywiście żywy i pogrążony w modlitwie. Przypisał to zastosowaniu czarów i kazał Teopempta nękać przez rok głodem i pragnieniem, ale i tym razem z woli bożej Męczennik nie ucierpiał. Wówczas cesarz wezwał słynnego czarodzieja Teonasa, który miał unieszkodliwić „czary”, jakimi rzekomo posługiwał się święty biskup Teopempt. Przygotował więc dla Świętego jad, ukrył w kromkę chleba i poczęstował. Zjedzony jad nic nie zaszkodził Męczennikowi. Powtórnie jeszcze mocniejszą truciznę zastosował, ale i ta nie odniosła skutku. Sam więc czarodziej uwierzył w Chrystusa. Wrzucono go do więzienia razem z Męczennikiem, który go pouczył o Chrystusie i ochrzcił, dając imię Synezjusz, co znaczy „przepełniony rozumem”. Nazajutrz Dioklecjan wezwał św. Teopempta i znowu przekonywał do odstąpienia od Chrystusa, ale, widząc niezłomną wytrwałość świętego męża, poddał go licznym i surowym męczarniom, a następnie kazał ściąć. Świętego męczennika Teonasa, który odmówił złożenia ofiary bogom pogańskim, zakopano żywcem w głębokim dole. Miało to miejsce w Nikomedii roku 303.
Wielebna Synkletyka (Synklētikē, synkletikos, członek rady państwa gr), córka bogaczy, niezwykle piękna, pochodziła z Aleksandrii. Od wczesnych lat marzyła tylko o tym, jak podobać się Bogu. Ukochała czystość i nie zechciała wyjść za mąż. Wciąż zachowywała posty i trwała na modlitwie. Po śmierci rodziców rozdała ubogim cały majątek i razem ze swoją niewidomą siostrą zostały zakonnicami i skrycie zamieszkały w grobowcu swych krewniaków. Ale wieść o jej czynach szybko rozeszła się po okolicy i wiele pobożnych kobiet przyszło do niej, poddając się jej kierownictwu. W ciągu całego ascetycznego życia Święta gorliwie słowem i czynem nauczała swe siostry. W osiemdziesiątym roku życia spotkała ją ciężka i męcząca choroba. Wielebna z prawdziwie chrześcijańską cierpliwością znosiła zesłane na nią doświadczenie. Zmarła około 350-go roku w wieku osiemdziesięciu trzech lat.
TROPARION o Przed-święcie, ton 4.
Kiedyś po wniebowzięciu Eliasza Jordan cofnął się przez dotknięcie płaszczem Elizeusza* i rozdzieliły się wody na obie strony.* I mokra droga stała się przed nim suchą:* na prawdziwe wyobrażenie chrztu,* dzięki któremu przebywamy płynny bieg tego życia.* Chrystus przyszedł na Jordan, by uświęcić wody.
KONTAKION o Przed-święcie, ton 2.
Miłosierny Chryste,* jako zwykły człowiek idziesz ochrzcić się w wodach Jordanu.* Dzięki niezmierzonemu miłosierdziu* gładzisz przez to wszystkim mnóstwo grzechów.* I mnie, ogołoconego haniebnie z pierwotnej świętości,* na nowo odziewasz szatą łaski.
6 ♀ ŚWIĘTA TEOFANIA PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA.
Teofanią (Objawieniem Boga) nazywa się ta uroczystość dlatego, że w czasie Chrztu Pańskiego całemu światu ukazała się Trójca Przenajświętsza (Mt 3,13-17; Mk 1,9-11; Łk 3,21-22). Bóg Ojciec z nieba mówił o Synu, Syna chrzcił święty Jego Poprzednik, a Duch Święty zstąpił w wyglądzie gołębia. Od wczesnego chrześcijaństwa dzień ten nosi miano Oświecenia i święta Światła, bo Bóg jest światłem i przyszedł, by oświecić „przebywających w ciemności i cieniu śmierci” (Mt 4,16) i z łaski zbawić całą ludzkość. W pierwotnym Kościele był zwyczaj chrzcić katechumenów w przeddzień Teofanii, bo chrzest jest właśnie duchowym oświeceniem człowieka. Ustanowienie święta Teofanii miało miejsce w czasach apostolskich. Wspominają już je Konstytucje Apostolskie. Już Klemens Aleksandryjski (150-215) świadczy o świętowaniu Chrztu Pańskiego i poprzedzaniu go obrzędem nocnego czuwania. Znane są Kazania z III wieku św. męczennika Hipolita (wspomnienie 30 stycznia) i św. Grzegorza Cudotwórcy (wspomnienie 17 listopada) na święto Teofanii. W następnych stuleciach – od IV po IX wiek – wszyscy wielcy ojcowie Kościoła: Grzegorz z Nazjanzu (wspomnienie 25 stycznia), Jan Złotousty (wspomnienie 27 stycznia), Ambroży z Mediolanu (wspomnienie 7 grudnia), Jan Damasceński (wspomnienie 4 grudnia), wygłaszali specjalne mowy o uroczystości Teofanii. Wielebni Józef Hymnograf (wspomnienie 4 kwietnia), Teofan Studyta (wspomnienie 11 października) i Bizancjusz ułożyli o tym święcie wiele tekstów, które dotąd śpiewa się w czasie nabożeństw. Św. Jan Damasceński mówił, że Chrystus nie dlatego przyjął chrzest, jakoby potrzebował oczyszczenia, ale by „w wodzie pogrzebać ludzkie grzechy”, wypełnić Prawo, ukazać tajemnicę Trójcy Przenajświętszej i wreszcie poświęcić „żywioł wody” i nam dać wzór i przykład dla naszego Chrztu. Kościół święty obchodzeniem święta Chrztu Pańskiego umacnia naszą wiarę w najwyższą, niedostępną dla rozumu tajemnicę Trzech Osób Jednego Boga i uczy nas z jednakowym szacunkiem wyznawać i wysławiać Trójcę Świętą Jednoistotną i Niepodzielną; demaskuje i rozwiewa błędy dawnych fałszywych nauczycieli usiłujących myślą i rozumem ludzkim objąć Stworzyciela świata. Kościół ukazuje wierzącym chrześcijanom na konieczność chrztu, wpaja w nas poczucie głębokiej wdzięczności dla Tego, Który oświecił i oczyścił naszą grzeszną naturę. On uczy, że nasze zbawienie i oczyszczenie z grzechów jest możliwe tylko dzięki łasce Ducha Świętego. Dlatego trzeba koniecznie strzec tych darów łaski chrztu świętego, by zachować w czystości drogocenną szatę, o której nam mówi uroczystość Chrztu Pańskiego: „Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.” (Ga 3,27).
Antyfona pierwsza
Ps 113A,1-3 i 5.
- Gdy wychodził Izrael z Egiptu,* dom Jakuba od ludu obcego.
Refren: Przez wstawiennictwo Bogurodzicy ocal nas, Zbawicielu.
- Stał się lud Judzki Jego przybytkiem,* Izrael Jego królestwem.
- Morze ujrzało i uciekło,* Jordan wstecz się zawrócił.
- Cóż ci jest, morze, żeś uciekło,* i tobie, Jordanie, żeś się wstecz zawrócił.
Antyfona druga
Ps 114,1-3 i 5.
- Miłuję Pana, albowiem usłyszał* głos mojej modlitwy.
Refren: Ocal nas, Synu Boży, ochrzczony w Jordanie,* śpiewających Ci: alleluja.
- Albowiem skłonił ucho swe ku mnie,* i za dni moich będę Go wzywał.
- Objęły mnie boleści śmiertelne i niebezpieczeństwa otchłani mnie spotkały,* znalazłem ucisk i boleść, ale wzywałem imienia Pańskiego.
- Miłościwy Pan i sprawiedliwy,* i Bóg nasz jest litościwy.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen. Jednorodzony Synu...
Antyfona trzecia
Ps 117,1,2 i 4.
- Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, bo na wieki Jego miłosierdzie.
Troparion, ton 1: Podczas chrztu Twego, Chryste, w Jordanie* miało miejsce uwielbienie Trójcy świętej:* bo głos Ojca zaświadczył o Tobie,* nazywając Cię umiłowanym Synem * i Duch pod postacią gołębicy potwierdził niewątpliwość tego oświadczenia.* Chryste Boże, Któryś się objawił* i oświecił wszechświat, chwała Tobie.
- Niech mówi Izrael, że Pan jest dobry, że na wieki Jego miłosierdzie.
- Niech mówi dom Aarona, że Pan jest dobry, że na wieki Jego miłosierdzie.
- Niech mówią, którzy się boją Pana, że On jest dobry, że na wieki Jego miłosierdzie.
Śpiew na Wejście, Ps 117 26.
Błogosławiony, Który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławiliśmy wam z domu Pańskiego. Bogiem jest Pan i zajaśniał nam.
TROPARION, ton 1.
Podczas chrztu Twego, Chryste, w Jordanie* miało miejsce uwielbienie Trójcy świętej:* bo głos Ojca zaświadczył o Tobie,* nazywając Cię umiłowanym Synem * i Duch pod postacią gołębicy potwierdził niewątpliwość tego oświadczenia.* Chryste Boże, Któryś się objawił* i oświecił wszechświat, chwała Tobie.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
KONTAKION, ton 4.
Objawiłeś się dziś wszechświatu, Panie,* i światłość Twoja wycisnęła na nas znamię,* którzy z całą świadomością Cię wielbimy:* przyszedłeś i objawiłeś się,* Światłości nieprzystępna.
W miejsce Trysagionu śpiewa się: Wy, którzy w Chrystusa ochrzciliście się, w Chrystusa oblekliście się, alleluja.
PROKIMEN, ton 4.
Ps 117,26,27 i 1.
Błogosławiony, Który przychodzi w imię Pańskie.* Bogiem jest Pan i zajaśniał nam.
Stych: Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, bo na wieki Jego miłosierdzie.
Apostoł: Tt 2,11-14 i 3,4-7.
ALLELUJA
Ps 28,1 i 2.
Przynoście Panu, synowie boży, przynoście Panu młode baranki.
Stych: Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał, Pan nad wielkimi wodami.
Ewangelia: Mk 3,13-17.
W miejsce Prawdziwie godne śpiewa się do Zakończenia:
Refren: Uwielbiaj, moja duszo,* czcigodniejszą od Niebieskiego Wojska Dziewicę Przeczystą, Bogurodzicę.
Irmos: Żaden język nie zdoła godnie
i anielski umysł nie potrafi,
opiewać cię, Bogurodzico.
Ale w swej dobroci przyjmij naszą wiarę,
bo znasz naszą miłość do Boga,
gdyż jesteś Obroną chrześcijan.
Uwielbiamy cię.
ŚPIEW NA KOMUNIĘ
Tt 2,11.
Okazała się łaska boża,* źródło zbawienia dla wszystkich ludzi,* alleluja 3x.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz