niedziela, 20 września 2015

Lublin - ogłoszenia parafialne 20.IX.2015

Sława Isusu Chrystu!


1) Jutro, tj. w poniedziałek 21.IX.2015, przypada święto patronalne cerkwi lubelskiej - Narodzenie NMP. Zapraszamy na Boską Liturgię św. Jana Chryzostoma o 18.00.  Teksty zmienne Liturgii święta w przekładzie śp. o. archim. Romana Piętki MIC - pod ogłoszeniami.

2) W niedzielę 27.IX.2015 zapraszamy na Boską Liturgię św. Jana Chryzostoma o 10.00. W tym dniu przypada również święto Podwyższenia Czcigodnego Krzyża Pańskiego; objaśnienia i  teksty zmienne w przekładzie śp. Ojca Romana (jw.)  - pod tekstami święta Narodzenia NMP.


3) Do skrzynki świeczkowej i na tacę zebrano dziś 153 zł. 58 gr. Jednocześnie w poniedziałek 14 bm. wpłacono awansem na subkonto Rady Parafialnej 1100 zł. (opłata 5 zł. 50 gr.) tytułem kolekt wrześniowych. Łączny zatem "bilans gotówkowy" wynosi obecnie minus 267 zł. 63 gr. (684,29 + 153,58 - 1105,5 = - 267,63).


8 ♀ NARODZENIE NAJŚW. PANI NASZEJ Bogurodzicy i zawsze Dziewicy Maryi
TROPARION, ton 4.
Narodzenie Twoje, Bogurodzico Dziewico, * wzbudziło radość całego świata. * Z Ciebie bowiem wzeszło Słońce Prawdy, Chrystus Bóg nasz, * i uwalniając od klątwy, dało błogosławieństwo, * a zwyciężając śmierć, dało nam życie wieczne.
KONDAKION, ton 4.
Dzięki świętemu narodzeniu Twojemu, Najczystsza, * Joachim i Anna uwolnili się od wstydu niepłodności, * Adam zaś i Ewa od zepsucia śmierci. * Lud Twój oswobodzony od winy za grzechy * także je świętuje, wołając głośno: * "Niepłodna rodzi Bogurodzicę i karmicielkę życia naszego".
PROKIMEN, ton 3
Łk 1, 46-47 i 48, pieśń Bogurodzicy.
Wielbi dusza moja Pana, * i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Stych: Gdyż wejrzał na niskość służebnicy swojej, oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody.
Apostoł: Flp 2,5-11.
ALLELUJA
Ps 44, 11 i 13
Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha Twego.
Stych: Obliczu Twemu kłaniać się będą wszyscy bogaci z ludu.
Ewangelia: Łk 10,38-42;11,27-28.
W miejsce Prawdziwie godne śpiewa się do Oddania:
Refren: Uwielbiaj, duszo moja, * z niepłodnych zrodzoną Maryję Dziewicę.
Irmos: Dziewictwo jest obce matkom,
rodzenie dzieci niesłychane u dziewic.
W tobie zaś, Bogurodzico, jedno z drugim się połączyło.
Dlatego, wszystkie narody, nieustannie Cię uwielbiamy.
ŚPIEW NA KOMUNIĘ
Ps 115,13
Kielich zbawienia wezmę * i imienia Pańskiego wzywać będę, alleluja 3x.


14 ♀ POWSZECHNE PODWYŻSZENIE CZCIGODNEGO I ŻYCIODAJNEGO KRZYŻA.
            
      Pochodzenie święta wiąże się z triumfem chrześcijaństwa za panowania Konstantyna Wielkiego (306-337; wspomnienie 21 maja), który wzniósł na miej­scu Golgoty i Grobu Pańskiego świątynię Zmartwychwstania. Miej­sce to, już od pierwszych dni istnienia Kościoła, przyciągało piel­grzymów, jednakże na początku II w. cesarz Adrian (117-138), wrogo nasta­wiony zarówno do judaizmu jak i chrześcijaństwa, postanowił zniszczyć wszelkie ślady obu niewygodnych mu religii. Całkowicie przebudował Jerozolimę, nadał jej nazwę Aelia Capitolina, miało to być centrum administracyjne i religijne pogaństwa, zrównał z ziemią wzgórze Golgoty, zasypał grotę Grobu świętego i zbudował tam świątynię Wenery. Gdy cesarz Konstantyn przyjął chrześcijaństwo, rozkazał zburzyć świątynię pogańską i rozpoczął prace wykopaliskowe w tym świętym miejscu. "Zdejmowano warstwę po warstwie - pisze Euzebiusz, biskup Cezarei, żyjący współcześnie z Konstantynem - nagle, wbrew wszelkim oczekiwaniom, wyłoniło się skalne wgłębienie, a następnie - najdroższa i najświętsza pamiątka zbawczego Zmartwychwstania". To była grota Grobu Pańskiego. Cesarz wyposażył jerozolimskiego biskupa Makarego w odpowiednie środki w celu wzniesienia nad grotą świątyni. Po jakimś czasie Palestynę odwiedziła matka cesarza Konstantyna, św. Helena. U Euzebiusza nie ma wzmianki na temat tego, że właśnie jej udało się odnaleźć prawdziwy Krzyż Chrystusowy. Jednakże już w drugiej połowie IV w. relikwia ta była otaczana czcią w Jerozolimie. Św. Cyryl zaświadcza, że kawałki świętego Krzyża rozesłane zostały po całym cesarstwie. Wedle św. Jana Złotoustego (wspomnienie 13 listopada), oznaką tego, że odnaleziony krzyż był właśnie Krzyżem Pańskim, była tabliczka z napisem, przytwierdzona do niego. W początkach V w. Tyrannius Rufin ściśle już wiąże znalezisko z imieniem św. Heleny, a historyk Kościoła Sozomen ok. 440 r. zapisał opowieść o tym, jak cesarzowa szukała Krzyża i jak odnalazła go, zaryty głęboko w ziemi w pobliżu Golgoty. By przekonać się o jego autentyczności, na świętej relikwii położono nieboszczyka, a ten ożył. Po cudzie tym, patriarcha "wywyższył" Krzyż ponad modlącą się rzeszę. Brak świadectwa na ten temat u Euzebiusza, dało asumpt historykom do tego, by uważać relację Sozomena za legendę. Jednakże w tym, że Krzyż był rzeczywiście odnaleziony, nie ma niczego nieprawdopodobnego. Wedle zwyczaju żydowskiego, narzędzia kaźni wkładano do zbiorowej mogiły wraz z ciałami ukrzyżowanych. Dlatego Krzyż Chrystusowy mógł zostać złożony w grobie razem z ciałami dwóch łotrów. Jakkolwiek by było, kult Krzyża ma ogromne, ogólnochrześcijańskie znaczenie. Na cześć tej relikwii zostało właśnie ustano­wione święto Podwyższenia. W przededniu tego święta, podczas całonocnego czuwania kapłan wynosi Krzyż na środek świątyni. W cerkwiach katedralnych istnieje zwyczaj "wywyższania" Krzyża na wszystkie cztery strony świata, przy równoczesnym śpiewie Hospodi, pomiłuj.
Antyfona 1
Ps 21,2-4.
- Boże, Boże mój, wejrzyj na mnie,* czemuś mnie opuścił?
Refren: Przez wstawiennictwo Bogurodzicy ocal nas, Zbawicielu.
- Daleko od zbawienia mego* słowa grzechów moich.
- Boże mój, będę wołał we dnie, a nie wysłuchasz,* i w nocy, a nie ku mojej głupocie.
- A ty mieszkasz w świątyni,* chwało Izraela.
Antyfona 2
Ps 73,1-2 i 12.
- Czemużeś, Boże, odegnał na zawsze,* rozgniewała się zapalczywość Twoja na owce Twego pastwiska?
Refren: Ocal nas, Synu Boży,* rozpięty ciałem na Krzyżu, śpiewających Ci: alleluja.
- Wspomnij na zgromadzenie Twoje,* które posiadłeś od początku.
- Na górę Syjon wspomnij,* na której zamieszkałeś.
- Bóg, król nasz przed wiekami,* sprawił zbawienie pośrodku ziemi.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen. Jednorodzony Synu...

Antyfona 3

Ps 98,1.
- Pan jest królem - niech drżą ludzie, Który siedzi na Cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
Troparion, ton 1: Ocal, Panie, Swoich ludzi* i błogosław Swoją własność;* zwycięstwo nad wrogami* daj Swemu Kościołowi* i Swój naród ochraniaj* Swoim Krzyżem.
- Pan wielki na Syjonie i wywyższony nad wszystkie narody.
- Kłaniajcie się Panu przed podnóżkiem nóg Jego.
Śpiew na Wejście, Ps 98,5.
Wywyższajcie Pana Boga naszego i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, bo jest święty.
TROPARION, ton 1.
Ocal, Panie, Swoich ludzi* i błogosław Swoją własność;* zwycięstwo nad wrogami* daj Swemu Kościołowi* i Swój naród ochraniaj* Swoim Krzyżem.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
KONTAKION, ton 4.
Dobrowolnie podniesiony na Krzyż, Chryste Boże,* okazuj miłosierdzie Swej nowej społeczności nazwanej Twoim imieniem,* obdarz Swą mocą wiernych Swoich ludzi,* daj im zwycięstwo nad wrogami* niech mają pomoc Twoją za tarczę pokoju,* przemożny znak zwycięstwa.
W miejsce Święty Boże śpiewa się: Krzyż Twój adorujemy, Panie, i święte Zmartwychwstanie Twoje wysławiamy.
PROKIMEN, ton 7.
Ps 98,5 i 1.
Wywyższajcie Pana, Boga naszego,* i kłaniajcie się przed podnóżkiem nóg Jego, bo jest święty.
Stych: Pan jest królem - niech drżą ludzie.
Apostoł: 1Kor 1,18-24.
ALLELUJA
Ps 73,2 i 12.
Wspomnij na zgromadzenie Twoje, które posiadłeś od początku.
Stych: Bóg naszym królem przed wiekami, sprawił zbawienie pośrodku ziemi.
Ewangelia: J 19, 6-11a.13-20.25-28a.30-35
W miejsce Prawdziwie godne śpiewa się do Zakończenia:
Refren: Uwielbiaj, moja duszo,* czcigodny Krzyż Pański.
Irmos: Mistycznym jesteś, Bogurodzico, Rajem,
który bez uprawiania wydał Chrystusa.
Przez Niego na ziemi zostało zasadzone życiodajne drzewo Krzyża.
Dlatego przy dzisiejszym podwyższeniu adorując go, ciebie uwielbiamy.
ŚPIEW NA KOMUNIĘ.
Ps 4,7.
Znakiem jest nad nami światłość oblicza Twego, Panie,* alleluja 3x.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz