1) Rozkład celebracji w cerkwi lubelskiej na najbliższy tydzień:
12.II.2018 (poniedziałek) 18.00 Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma - święto Trzech Hierarchów: świętych Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Jana Chryzostoma
15.II.2018 (czwartek) 18.00 Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma z błogosławieństwem świec - święto Spotkania Pańskiego
18.II.2018 (niedziela) Boska Liturgia św. Jana Chryzostoma
o 10.00 - dla ogółu wiernych
o 12.15 - dla rodziców z małymi dziećmi
2) Do skrzynki świeczkowej i na tacę zebrano dziś łącznie 691 zł. 47 gr. Bilans kolekt parafialnych: zebrano 2.697 zł. 24 gr., wydano z gotówki 282 zł., wpłacono 2.000 zł. (opłata 12 zł.).
---------------------------------------------------------------------------------------------
Teksty z witryny śp. o. archim. Romana Piętki MIC (1937-2011):
30 ± Świętych ojców naszych i wielkich arcybiskupów: BAZYLEGO WIELKIEGO, GRZEGORZA TEOLOGA i JANA ZŁOTOUSTEGO.
Uroczystość wspólna dla trzech świętych ojców naszych i wielkich arcybiskupów: BAZYLEGO WIELKIEGO, GRZEGORZA TEOLOGA i JANA ZŁOTOUSTEGO została ustanowiona ok. 1100 roku w Konstantynopolu za cesarza Aleksego Komnena (1081-1118) w wyniku gorących sporów między wybitnymi i pobożnymi chrześcijanami oddanymi Kościołowi na temat, który z tych świętych jest większy. Jedni optowali za Bazylim z powodu błyskotliwej jego inteligencji i surowego trybu życia; inni uważali, że przewyższa pozostałych Jan przez wdzięk bijący z jego kazań; wspaniała zaś retoryka, zręczna dialektyka i czarujący styl literacki jeszcze innym kazał trzymać stronę Grzegorza.
W tym braku zdecydowania zwrócono się do świętego i mądrego biskupa Jana Mauropusa, metropolity Euchaity. Ten zaczął się modlić. Następnej nocy miał widzenie trzech wielkich Nauczycieli, którzy mu powiedzieli: " Powiedz tym chrześcijanom, by przerwali bezużyteczne dyskusje. Przed Bogiem żaden z nas nie jest większy od drugiego. My stanowimy jedno: między nami niema rozdźwięków i podziałów. W co wierzy i czego naucza jeden z nas, w to samo wierzą i tego nauczają inni. Wstań więc i zwróć im uwagę, żeby trwali w zgodzie i pokoju. I aby praktycznie podkreślić jedność naszej wiary, wybierz dzień i spraw, by odprawiano Służbę Bożą ku naszej czci dla podziękowania Bogu za łaski, którymi nas trzech obdarzył, a przez nas Kościół; a szczególnie za to, że w prawdziwej wierze i jej nauczaniu zawsze Bóg nas zachowywał w jedności i zgodzie ze Świętym Kościołem Katolickim".
I tak się stało. Jan wybrał dzień 30 stycznia dla obchodzenia tego nowego święta i ułożył na nie wspaniałą Liturgię Godzin. W Ojkosie porównał Trójcę Świętą oświecającą świat myśli z triadą hierarchów oświecających świat realny, na który składają się cztery żywioły. Grzegorz tchnął w ziemski świat ogień, Bazyli powietrze, a „ten, który ma złote serce i usta” – wodę. Dzięki swej elokwencji prowadzili z ziemi ku rzeczom wyższym. Odtąd, jak śpiewamy w tej Liturgii Godzin, troiste słońce świeci tego dnia.
TROPARION, ton 4.
Równi w godności Apostołom* i nauczyciele powszechni Kościoła,* proście Pana wszechświata* o pokój dla świata i bogate miłosierdzie dla dusz naszych.
KONTAKION, ton 2.
Świętych i głoszących bożą naukę heroldów, kwiat nauczycieli,* przyjąłeś do siebie, Panie,* darząc pokojem i pełnią wszelkiego Twojego dobra.* Trudy ich i wysiłki przyjąłeś ponad całopalne ofiary,* Sam jeden darzący chwałą Swych świętych.
PROKIMEN, ton 8.
Ps 18,5 i 2.
Na wszystką ziemi wyszedł głos ich* i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
Stych: Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a dzieła rąk Jego oznajmia firmament.
Apostoł: Hbr 13,7-16.
ALLELUJA
Ps 88,6 i 8.
Będą wysławiać niebiosa cuda Twoje, Panie, i prawdę Twoją w zgromadzeniu świętych.
Stych: Bóg, Który jest wielbiony w radzie świętych wielki i straszliwy nad wszystkich, którzy są dokoła Niego.
Ewangelia: Mt 5,14-19.
ŚPIEW NA KOMUNIĘ
Ps 32,1.
Weselcie się, sprawiedliwi w Panu,* prawym przystoi uwielbienie,* alleluja 3x.
1 Σ PRZED-ŚWIĘTO SPOTKANIA Pana, Boga i Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa.
TROPARION o Przed-święcie, ton 1.
Niebieski chór aniołów z nieba* schylił się ku ziemi,* i widzi pierworodnego wszystkiego stworzenia,* jako niemowlę, niesionego do świątyni przez Swą dziewiczą Matkę* i Jemu z nami śpiewa* przedświąteczną pieśń.
KONTAKION, ton 6.
Z Ojcem było niewidzialne Słowo,* Które teraz stało się co do ciała widzialne,* bo w niewymowny sposób narodziło się z Dziewicy* i jest podawane na starcze ręce kapłanowi.* Pokłońmy się temu prawdziwemu naszemu Bogu.
2 ♀ SPOTKANIE PANA, BOGA I ZBAWICIELA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA.
Święto Spotkania zaczęto obchodzić w Jerozolimie. Mamy opis jego celebrowania dokonany przez Eterię pielgrzymującą w IV wieku do miejsc świętych. Jak je wcześniej świętowano, tego nie wiemy. Z Jerozolimy święto przeszło do Konstantynopola, a stamtąd na Zachód.
To święto, które zamyka cykl Bożego Narodzenia, przypomina nam, że Maryja swego „pierworodnego” Syna w 40 dniu po narodzeniu zaniosła, wg prawa Mojżeszowego, do świątyni jerozolimskiej, aby tu był ofiarowany Bogu i wykupiony (Łk 2, 22-37). Jezusa przyniesiono do świątyni i przedstawiono Bogu nie po to, żeby Go wykupić, ale jako Tego, Który był Bogu poświęcony. On też wtedy jako Syn Boży wziął ją w posiadanie. Starotestamentowe ceremonie kultowe, które przy tym spełniano były czymś ubocznym. Obecny w świątyni starzec Symeon poznał Zbawiciela świata i nazwał Go "Światłem na oświecenie pogan". Słowa te dały początek obrzędowi poświęcenia świec. Zapala się je przy konających oraz w czasie burzy. Stąd powstały ludowe nazwy "gromnice" i "Święto Matki Boskiej Gromnicznej". Członkowie cerkiewnych bractw trzymają je w ręku w ważniejszych momentach świętej Liturgii, w czasie nabożeństw pogrzebowych. Świece te stanowią sakramentale rzeczowe. Sakramentalia są to czynności poświęcenia i błogosławienia, podobne do sakramentów. Są to „znaki święte, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe, a osiąga się je przez modlitwę Kościoła" (Konstytucja o liturgii świętej, 60). O poświęcaniu mówimy wówczas, gdy jakiś człowiek albo jakiś przedmiot (np. dzwony kościelne) przeznaczone są na służbę Bogu. O błogosławieństwie mówimy wtedy, gdy prosimy Boga o błogosławieństwo dla ludzi (np. błogosławienie dzieci) albo dla przedmiotów (np. błogosławienie domu).
Antyfona 1
Ps 44,2 i 3.
- Wydało serce moje słowo dobre,* pieśń moją śpiewam królowi.
Refren: Przez wstawiennictwo Bogurodzicy ocal nas, Zbawicielu.
- Język mój – pióro pisarza prędko piszącego.* Piękniejszyś urodą nad syny człowiecze.
- Rozlany jest wdzięk na wargach Twoich,* dlatego błogosławi Ci Bóg na wieki.
Antyfona 2
Ps 44,4,5,6 i 7.
- Przypasz miecz Twój do biódr Twoich, najmocniejszy.* W śliczności Twojej i piękności Twojej nadciągnij.
Refren: Ocal nas, Synu Boży,* noszony na rękach sprawiedliwego Symeona, śpiewających Ci: alleluja.
- Szczęśliwie postępuj i króluj dla prawdy i cichości i sprawiedliwości,* a poprowadzi Cię przedziwnie prawica Twoja.
- Stolica Twoja na wieki wieków,* berłem prawości – berło królestwa Twego.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen. Jednorodzony Synu...
Antyfona 3
Ps 44,11,13 i 18.
- Słuchaj, córko, a patrz i nakłoń ucha twego, a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
Troparion, ton 1: Witaj, Pełnałaski, Bogurodzico Dziewico,* z ciebie bowiem zajaśniało Słońce prawdy, Chrystus Bóg nasz,* co oświeca znajdujących się w ciemności.* Wesel się i ty, starcze sprawiedliwy,* któryś wziął w objęcia Wybawcę dusz naszych,* obdarzającego nas zmartwychwstaniem.
- Najbogatsi z ludu przynoszą dary, by zyskać twe względy.
- Będę wspominać imię twoje z pokolenia na pokolenie.
Śpiew na Wejście, Ps 97,2.
Objawił Pan zbawienie Swoje, przed oczyma pogan ukazał Swoją sprawiedliwość.
TROPARION, ton 1.
Witaj, Pełnałaski, Bogurodzico Dziewico,* z ciebie bowiem zajaśniało Słońce prawdy, Chrystus Bóg nasz,* co oświeca znajdujących się w ciemności.* Wesel się i ty, starcze sprawiedliwy,* któryś przyjął w objęcia Wybawcę dusz naszych,* obdarzającego nas zmartwychwstaniem.
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
KONTAKION, ton 1.
Łono Dziewicy uświęciłeś Swym narodzeniem* i pobłogosławiłeś, zgodnie z obietnicą, ręce Symeona,* teraz i nas zbawiłeś, Chryste Boże.* Uspokój walki w narodzie,* wzmocnij wiernych chrześcijan, Sam jeden Miłośniku człowieka.
PROKIMEN, ton 3.
Łk 1,46-48, pieśń Bogurodzicy.
Wielbi dusza moja Pana,* i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Stych: Gdyż wejrzał na niskość służebnicy Swojej, oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody.
Apostoł: Hbr 7,7-17.
ALLELUJA
Łk 2,29 i 32.
Teraz puszczasz, Panie, sługę Twego w pokoju, według słowa Twego.
Stych: Światłość na objawienie poganom i chwałę ludu Twego izraelskiego.
Ewangelia: Łk 2,22-40.
W miejsce Prawdziwie godne aż do Zakończenia święta:
Refren: Bogurodzico Dziewico, nadziejo chrześcijan,* osłoń, zachowaj i zbaw w tobie ufność pokładających.
Irmos: W Prawie my wierni pod niejasnością litery
odkrywamy figurę:
każdy pierworodny męskiej płci
będzie ofiarowany Bogu.
Dlatego uwielbiamy pierworodne Słowo Ojca Przedwiecznego
i pierworodnego Syna Matki Dziewicy.
ŚPIEW NA KOMUNIĘ
Ps 115,13.
Kielich zbawienia wezmę* i imienia Pańskiego będę wzywać,* alleluja 3x.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz